ΑΚΑΤΑΛΥΤΟΙ ΔΕΣΜΟΙ IIΙ

Περιγραφή

ΑγνάντεμαΤους άρεσε πολύ να κορφοκόβουντον καπνό σαν το βραδάκι ερχόταν,γιατί σαν η δροσούλα έπεφτε,ανεπαχθές και εύκολο αυτό τούς γινόταν.Πληγές τα χέρια τους, σκληρή και άγρια του καπνού η δουλειά.Χαρά και ανακούφιση όταν το μαϊστράλι της Αμβρακίαςσηκωνόταν, αναπνοή, ανάσα ζωής γινόταν και ευλογία.Μοναχική, ήρεμη, απαιτητική, στωική η δουλειά του καπνού.Ρίζα τη ρίζα, φύλλο το φύλλο, εγωιστικά μας φέρεται,όπως ο καπνιστής, εγωιστής,μοναχικός κι απόμακρος,στις σκέψεις του κλεισμένος, σε εκείνη την απόλαυση.Οπτασία τ’ απόβραδοσαν το φεγγάρι έβγαινε απ’ τον Πεταλάκι ο ήλιος εκεί στον Άγριλο τους αποχαιρετούσε.Τότε, με τις παλάμες τους τις μαυρισμένεςαπ’ την πίσσα του καπνού, γεμάτες μόχθο,αγναντεύοντας στοχαστικά τον ορίζοντα,με τον νου και την ψυχή,η σκέψη πέρα απ’ τ’ όνειρο, τ’ ακαρποφόρητο,μακριά, στων οραμάτων τους δρόμους πήγαινε.