ΕΝΑ ΤΡΑΜ ΣΤΗ ΛΙΣΑΒΟΝΑ

Περιγραφή

«Άνοιξα την πόρτα της σουίτας. Ο Αντόνιο δεν είχε κλείσειτις δίφυλλες πόρτες ανάμεσα στα σαλόνια μας, κι είδα μιασχισμή φως κάτω από την πόρτα της κάμαράς του. Έκαναένα βήμα μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο κι έκλεισα σιγά τηνπόρτα πίσω μου. Είδα το σακάκι πάνω στην πολυθρόνα,πήρα το πορτοφόλι και ξανάβαλα τη φωτογραφία στη θέσητης και το σακάκι στην πολυθρόνα. Και τότε, ακούω:Το τρίξιμο του κρεβατιού, τη ζωική και ρυθμική οιμωγή τουσομιέ, τη φωνή μιας γυναίκας που μου είναι άγνωστη, τηφωνή της Ιρέν, μια φωνή που βογκάει, που πνίγει μια κραυγήαλλά μετά δεν μπορεί να την κρατήσει άλλο μέσα της, σανκραυγή πόνου, κι ύστερα μια μπάσα ανδρική φωνή,αγνώριστη, που ψιθυρίζει τεράστιες λέξεις, λέξεις τωνστιγμών εκείνων που κανείς ποτέ δε θα 'πρεπε ν' ακούει, πουούτε μπορώ να τις μεταγράψω εδώ.Μένω εκεί, όρθιος, άλαλος, κεραυνοβολημένος, είμαι οφαντάρος που τρεκλίζει, ακόμα όρθιος, ο φαντάρος που τονέχει ξεκοιλιάσει μια οβίδα, που δεν έχει καταλάβει ακόμαπως είναι νεκρός.»Το «W» είναι μία γραμμή τραμ στη Λισαβόνα που έπαιρνε ο Αντόνιο όταν ήταν παιδί γιανα πάει στο σχολείο. Μετά από δέκα χρόνια απουσίας, ο Αντόνιο επιστρέφει στηΛισαβόνα ως φωτογράφος και συναντά τον Βενσάν με το οποίον θα συνεργαστεί για έναάρθρο της εφημερίδας στην οποία εργάζονται και οι δύο. Όταν ήταν ακόμα παιδί, οΑντόνιο είχε συναντήσει ένα κορίτσι, την Πάτα, με την οποία είχε ζήσει τον μυθικό καιαμάραντο έρωτα της πρώτης του νιότης, ένα όνειρο που κατέρρευσε, θύμα τωνπραγματικών συνθηκών της ζωής.Ο Βενσάν, για τους δικούς του κρυφούς λόγους, θέλει να ξαναβρεί την Πάτα, να γιατρέψειτην ανοιχτή πληγή στην ψυχή του Αντόνιο κι έτσι να μπορέσει να κλείσει και τις δικές τουερωτικές πληγές. Αν όμως τα τραμ κινούνται πάνω σε ράγες, οι ζωές των ανθρώπωνσυνηθίζουν να εκτροχιάζονται και να παίρνουν αναπάντεχη τροπή...Ένα βιβλίο που ξαφνιάζει με την απολύτως καλοζυγισμένη δοσολογία των συστατικώντου. Ένα «ευτυχισμένο μυθιστόρημα» και μια καλοστημένη μηχανή αφήγ