ΠΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ

Περιγραφή

Όχι, δεν είναι απ' τα χρόνια-όχι πως δεν περνούν, μα δεν είναι απ' τα χρόνια-ούτε από το βάρος ούτε απ' την κούρασηούτε από λάθος στάση σώματος ή ζωήςούτε από τραύμα παιδικό ούτε καν απ' τις κακοκαιρίες που έχει διασχίσει.Είναι απ' το καρφί που την τρυπά στην πλάτηκάθε που στριμώχνει τον εαυτό της στον τοίχο.Είναι από κείνο το άγριο σφίξιμο στους μύεςνα σταθεί ευθυτενής την ώρα που καταρρέεινα δέσει στη ραχοκοκαλιά τα κομμάτια τηςμη σκορπίσει γυάλινη και κοπεί θανάσιμα απ' τις αιχμηρές αδυναμίες.Είναι απ' όσα ανείπωτα κατάπιεσαν χούφτες χάπια που τρυπούν το στομάχιμε ένα τραύμα διαμπερές ως την πλάτη.Οι ακτινογραφίες φυσιολογικές.Οι ποιητικές τομογραφίες γεμάτες ενδείξειςμα δεν έχει ειδικευτεί γιατρός να τις διαβάσεικι έτσι ο πόνος εμμένει.Με τον καιρό έγινε σύντροφος, ένα δύστροπο κατοικίδιοπου σκάβει με τα νύχια του ως τη σπονδυλική της στήληλες και την αισθάνεται αιχμάλωτη και προσπαθεί ν' ανοίξει σήραγγανα τη λευτερώσει από μέσα της και ν' ακουστεί επιτέλουςεκείνη η πνιγμένη κραυγή βοήθειας: «Πονάω, μαμά!»* * *Αποστρέφομαι τις τρυφερές μανούλες που 'χουν για όλα μια παρηγοριάπου στέκουν κάτω απ' τον σταυρό σου και σου λένεπώς να τον κρατήσεις καλύτεραπώς να σφίξεις τα δόντια και να αντέξεις τον πόνο.Λατρεύω τη μάνα που έρχεται με τα εργαλεία τηςπου σε κοιτάζει κατάματα την ώρα που σφαδάζειςπου δε σε ταΐζει στο στόμα σιρόπια, παυσίπονα κι ελπίδεςπου δε σε χειρουργεί να βγάλει το αγκάθι, τη σφαίρα, την ιδέα που σε πονά.Κάθεται μπροστά σου και σου διδάσκει τη χρήση των εργαλείωνσου τα κληροδοτεί και απομακρύνεταιγνωρίζοντας πως ο μόνος τρόπος να γλιτώσειςείναι να μάθεις να γιατρεύεσαι μοναχός σου.