Ο Κ. ΙΒΟ. ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ

Περιγραφή

«Σταμάτησα να γράφω ποιήματα»:Αυτό το παλιό ξυπνητήρι μου θύμισε άξαφνα την ώρα.Αν ήξερες τη μοντέρνα ποίηση στους διαδρόμους του εγκεφάλου μαςθα μου έλεγες είναι μια μακαρίτισσα ιστορία.Κοίταξα πάλι τα ρούχα μου:Φορούσα ένα σακάκι από παλιό πετσί, από πετσί ανθρώπου.Είναι και μερικά σημεία απροσδιόρισταυποσκάπτουν τη σκέψη μου, με βασανίζουν.Ένα γράμμα σύννεφοτ' ανοίγω, λέει φοβάμαιτο χτεσινό μου όνειρο εκεί η φωτιά από το χτεσινό μου όνειροκι αυτό ή τ' άλλο δωμάτιο που καίγεται.Σκέφτηκα τότε την ποιότητα εκείνου του δωματίουμε σωρούς βιβλία, διαγράμματα και σχέδια για το μέλλον.Φοβάμαι την κατάληξητης προτεινόμενης ηθικής προστασίαςκαι την οδυνηρή εξίσωση πάνω στο αδιατάραχο κενό.Μια μέραθα βγω στην ακατάπαυστη βροχή με το σακάκι μουθα προχωρήσω καταπάνω τηςο σίγουρα ένοχος σε θετικά σημείαμε κάποιο παραλογισμό στη σκέψη, στην εμφάνισηθ' αρχίσω να βγάζω από μέσα μου ένα προς ένατα παλιά στίγματα του ονείρουθα ξεχάσω τα πάντατο σπίτι κάποτε με τα κλειστά παράθυρατην υγρασίακαι το κορίτσι με το φαγωμένο πρόσωποπου με περίμενε στη σκάλα.Ύστερα θα σηκωθώ από το σκοτάδιΚαι θα πω στον πατέρα μου: μην εκνευρίζεσαιΣταμάτησα να γράφω ποιήματα.