ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑΤΑ

Περιγραφή

Μεταλλικός πρίγκιπαςΨυχρά, άψυχα στις πέτρινες οδούς,τ’ άλογα διαβαίνουν,καβαλάρης, σιδηροπρίγκιπας,γίνομαι άψυχος κι εγώ,να μη μπορώ να σε δαμάσω,ζεστή ζωή να σε χορτάσω,ανάξιος κοιτώ,να γίνεται μεταλλικό ό,τι αγαπώ.Μεσημέρι κι εγώ καρτέρι,τα σίδερα που πάνε κι έρχονται χαιρετώ,σ’ ένα σοκάκι η ζέστη ουρλιάζει,κι εγώ ανήμπορος να σηκωθώ,βλέπω στο χώμα ψυχή και σώμα,μα είμαι μέταλλο ψυχρό,θέλω να λιώσω μ’ αγάπη,φλόγα της ζωής να γενώ.Όταν νυχτώνει ο δρόμος παγώνει,και τ’ άλογα να λιώσουν δεν μπορούν,κι εσύ στέκεις μακριά στέκεις καυτή,απ’ τις φλέβες σου φλόγες ξεπηδούν,μα αγχώνεσαι και τρέμεις μήπως σου πουν,ο πρίγκιπας πως δεν θα φανεί,πως έχει ξεχάσει,και πιο ζεστή αγκαλιά έχει βρει.